η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Ομιλία της Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή σε ημερίδα της Κίνησης για το Ευρωπαϊκό Μέλλον της Κύπρου, με θέμα: «Λύση του Κυπριακού στη βάση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου», στη Λευκωσία στις 20 Ιανουαρίου 2008
Το διεθνές δίκαιο είναι ξεχωριστό σύστημα δικαίου που περιλαμβάνει τους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις ανάμεσα στα υποκείμενα της διεθνούς κοινότητας, δηλαδή τα κράτη και τους διεθνείς διακρατικούς οργανισμούς. Οι κανόνες του είναι υποχρεωτικοί και δεσμεύουν τα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου, αποτελώντας με τον τρόπο αυτό ασπίδα για όλα τα κράτη, ιδιαίτερα τα μικρά και ανίσχυρα, έναντι επιβουλών και ενεργειών που είναι αντίθετες προς τους κανόνες και τις αρχές δικαίου. Με την ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τη συνομολόγηση εκατοντάδων διεθνών συμβάσεων έχει ενισχυθεί αυτή η νομική ασπίδα και έχουν ενδυναμωθεί οι μηχανισμοί που διασφαλίζουν το σεβασμό των κανόνων του διεθνούς δικαίου, αλλά και των αποφάσεων των διεθνών οργανισμών. Παρ’ όλο ότι βρισκόμαστε ακόμα μακριά από την επιθυμητή κατάσταση, με τους ισχυρούς να συνεχίζουν να παραβιάζουν με ατιμωρησία τους κανόνες δικαίου και το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, εντούτοις δεν υπάρχει άλλη υπαλλακτική πορεία από την πιστή εφαρμογή και το σεβασμό του διεθνούς δικαίου. ΙΙ Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποίησε ευλαβικά αυτή την ασπίδα για να διασφαλίσει την ύπαρξή της. Εναπόθεσε και εναποθέτει τις ελπίδες της, για λύση του κυπριακού προβλήματος και την επανένωση, στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και στο διεθνές δίκαιο που έχει ταχθεί ο οργανισμός αυτός με το όλο σύστημά του να προασπίσει. Είναι, επίσης, γεγονός ότι, συχνά, η αντίληψη για την αξία του διεθνούς δικαίου διαφέρει από εποχή σε εποχή και από κράτος σε κράτος, ανάλογα με το μέγεθος και την ισχύ του. Η ιστορία όμως διδάσκει ότι η διακήρυξη της ειρήνης και της σταθερότητας εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο αυτές εδράζονται στο δίκαιο. Η βιωσιμότητα της ειρήνης εξαρτάται, επίσης, από τη συμβατότητά της με την ιστορία. Πολύ συχνά, ένα ανοικτό πρόβλημα αντιμετωπίζεται κατά τρόπο που αδιαφορεί για την αιτία που το προκάλεσε. Μια τέτοια προσέγγιση οδηγεί συχνά στο «κλείσιμο» ή στην «διευθέτηση» και όχι στην επίλυσή του, αγνοώντας ή παραβλέποντας τις επιπτώσεις και τους κινδύνους που μια τέτοια προσέγγιση εμπεριέχει. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο συχνά οι επιδιωκόμενες λύσεις και ο τρόπος επιβολής τους στερούνται του νομικού και ηθικού υπόβαθρου που προσφέρει το διεθνές δίκαιο. Η ανιστόρητη προσέγγιση επίλυσης ενός προβλήματος, η συνήθως αποκαλούμενη «ρεαλιστική» ή προσέγγιση με βάση τις «πραγματικότητες», οδηγεί, συνήθως, στην εδραίωση της αδικίας, στην εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων και παράγει λύσεις χωρίς διάρκεια. ΙΙΙ Θεωρώ σκόπιμο στο σημείο αυτό να υπενθυμίσω, υπογραμμίζοντας έτσι και την σημασία που έχει για την Κυπριακή Δημοκρατία το διεθνές δίκαιο, ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι αποτέλεσμα: Της επιδρομής εναντίον ενός κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους και της βίαιης διαίρεσης μίας χώρας και ενός λαού, ως αποτέλεσμα της ξένης στρατιωτικής κατοχής και της παρουσίας κατοχικών στρατευμάτων κατά παράβαση των αρχών και των σκοπών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, της μαζικής και συνεχιζόμενης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την κατοχική δύναμη, κατά παράβαση των διεθνών και των ευρωπαϊκών συμβάσεων, της συστηματικής εφαρμογής πολιτικής εποικισμού και αλλαγής του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού, κατά παράβαση των Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, της προσπάθειας προβολής και πολιτικής αναβάθμισης μίας παράνομης αποσχιστικής οντότητας στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη, κατά παράβαση του Χάρτη αλλά και δεσμευτικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.Αντιπαραθέτοντας αυτά τα στοιχεία προς τις βασικές αρχές, στις οποίες εδράζεται η διεθνής έννομη τάξη, μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει ότι η λύση βρίσκεται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στις διεθνείς συμβάσεις και τους γενικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και των αποφάσεων των διεθνών οργανισμών. Εκεί πρέπει να αναζητηθεί. Ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει στη λύση είναι ο θεματοφύλακας της διεθνούς έννομης τάξης, ο οποίος πιστεύουμε ότι μπορεί μόνο αυτός να εγγυηθεί πως η λύση ανήκει στους Κύπριους, τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους, και πρέπει συνάδει με τις αρχές του διεθνούς δικαίου. IV Με αυτή την πεποίθηση, διαδοχικές κυπριακές Κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι ο ΟΗΕ είναι το μόνο forum και οι καλές υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού αποτελούν τη μόνη οδό για την εξεύρεση λύσης σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Δηλαδή, μιας λύσης που βασίζεται σε ένα κράτος, με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, με την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα διασφαλισμένη και αποτελούμενη από δύο πολιτικά ισότιμες κοινότητες, όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, που να αποκλείει την ένωση, εξ ολοκλήρου ή μερικώς, με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή οποιαδήποτε μορφή διχοτόμησης ή απόσχισης. Τέτοια λύση επιθυμούμε και τέτοια λύση θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε, γιατί αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των Κυπρίων. V Όσον αφορά το τί είναι ομοσπονδία αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν σήμερα 25 περίπου συστήματα ομοσπονδιακής διακυβέρνησης και οι χώρες που τα έχουν υιοθετήσει αποτελούν το 40% του πληθυσμού της γης. Το ομοσπονδιακό σύστημα παρέχει την τεχνική της συνταγματικής οργάνωσης που επιτρέπει μια από κοινού κυβερνητική δράση για ορισμένους κοινούς στόχους, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και αυτόνομη δράση εκ μέρους των συστατικών μερών της ομοσπονδίας σε ορισμένους τομείς. Οι πλείστες των χωρών με ομοσπονδιακά συστήματα, που περιλαμβάνουν τον Καναδά, τις ΗΠΑ, το Μεξικό, τη Βραζιλία, τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Αυστρία, το Βέλγιο και την Ισπανία, τη Ρωσία, την Αυστραλία, την Ινδία, το Πακιστάν και τη Μαλαισία, τη Νιγηρία, την Αιθιοπία και τη Νότια Αφρική, είναι συνήθως πολυπολιτισμικές και πολυεθνικές χώρες όσο αφορά τη σύνθεσή τους και το πολιτειακό σύστημα της ομοσπονδίας διασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των πολιτισμών και των εθνικών καταγωγών. VΙ Στην περίπτωση της Κύπρου, ο όρος «δικοινοτική» ομοσπονδία αφορά τη συνταγματική πτυχή και ερμηνεύεται ως η αποτελεσματική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων στα συνταγματικά όργανα του ομοσπονδιακού κράτους. Μια όμως δικοινοτική ομοσπονδία της οποίας η ενότητα θα διασφαλίζεται με μία διεθνή προσωπικότητα, μία κυριαρχία και μία ιθαγένεια, καθώς και με τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας του ομόσπονδου κυπριακού κράτους. Ο όρος δικοινοτική ομοσπονδία υπάρχει στο άρθρο 1 της Πρώτης Συμφωνίας Κορυφής του 1977. Αντιθέτως, ο όρος «διζωνική» δεν περιέχεται ούτε στην Πρώτη ούτε στη Δεύτερη Συμφωνία Κορυφής του 1979. Για πρώτη φορά εισάγεται στην ορολογία των Ηνωμένων Εθνών το 1980 και σύμφωνα με την ερμηνεία που της δίδεται, αφορά στην εδαφική πτυχή και, κυρίως, στο γεγονός ότι το κάθε συνιστών κρατίδιο διοικείται από την αντίστοιχη κοινότητα. Η τουρκική πλευρά έδωσε, έκτοτε, τη δική της ερμηνεία στον όρο, εννοώντας δύο χωριστές ζώνες, δύο περιοχές εθνικά καθαρές, δηλαδή μία αμιγώς τουρκοκυπριακή και μία αμιγώς ελληνοκυπριακή αντίστοιχα ως προς τόσο τον πληθυσμό όσο και την περιουσία. Η πλευρά μας ποτέ δεν αποδέχθηκε την τουρκική ερμηνεία και επέμενε, πάντοτε, στο δικαίωμα επιστροφής και στη διασφάλιση των τριών ελευθεριών. Διαχωρισμός στη βάση εθνικών ή θρησκευτικών κριτηρίων θα ήταν αντίθετος σε κάθε έννοια και αρχή για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως διασφαλίζονται από τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις. Ταυτόχρονα, δεν θα συνέβαλλε στο στόχο της επανένωσης, αλλά θα παγίωνε τη διχοτόμηση. Εξάλλου, πρέπει να τονίζεται πάντοτε ότι η υψηλού επιπέδου συμφωνία του 1979 προβλέπει, στις καθοριστικές παραγράφους 2 και, 3 ότι η βάση των συνομιλιών θα είναι οι κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς της 12ης Φεβρουαρίου 1977 και τα σχετικά με το Κυπριακό ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς επίσης ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών της Δημοκρατίας. VΙΙ Εξάλλου, ο όρος της πολιτικής ισότητας έχει καθοριστεί με σαφήνεια από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών σε αρκετές εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας και έχει υιοθετηθεί επανειλημμένα από ψηφίσματά του. Ας δούμε πώς ορίζει ο Γενικός Γραμματέας την πολιτική ισότητα: «Ενώ πολιτική ισότητα δεν σημαίνει ίση αριθμητική συμμετοχή σε όλα τα ομοσπονδιακά κυβερνητικά Τμήματα και την διοίκηση, θα πρέπει να αντανακλάται, μεταξύ άλλων, με: την ανάγκη όπως το ομοσπονδιακό Σύνταγμα του κράτους της Κύπρου θα υιοθετείται και θα τροποποιείται με τη συναίνεση και των δύο κοινοτήτων, την αποτελεσματική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων σε όλα τα όργανα και αποφάσεις της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, διασφαλιστικές δικλείδες, ώστε η ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να μην μπορεί να υιοθετεί οποιαδήποτε μέτρα εναντίον των συμφερόντων μιας από τις κοινότητες, και την ισότητα και τις ταυτόσημες εξουσίες και λειτουργίες των δύο ομόσπονδων πολιτειών».Είναι ξεκάθαρο ότι πολιτική ισότητα δεν συνίσταται στην ίση αριθμητική συμμετοχή των δύο κοινοτήτων, όπως πάγια ερμηνεύει η τουρκική πλευρά τον ορισμό, αλλά στην αποτελεσματική συμμετοχή στα όργανα της ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, όπως ισχύει βεβαίως και σε όλα τα υφιστάμενα ομοσπονδιακά συστήματα. VΙΙΙ Τα ακριβή πλαίσια της διζωνικότητας, της δικοινοτικότητας και της λειτουργικότητας της ομοσπονδίας είναι αυτά που πρέπει να αποτελέσουν, μεταξύ άλλων, αντικείμενο συζητήσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Γι’ αυτό η πλευρά μας επιζητά τη συζήτηση των ουσιωδών πτυχών σε ομάδες εργασίας εμπειρογνωμόνων, ώστε να καταστεί δυνατός ο καθορισμός της μορφής της ομοσπονδίας που αρμόζει στην Κύπρο. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ήταν μεν ιστορικός συμβιβασμός, όμως σε καμία περίπτωση δεν συμφωνήσαμε ή θα αποδεχθούμε ο,τιδήποτε δεν θα επανενώνει το κράτος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία, δεν θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των νόμιμων κατοίκων του νησιού και τη λειτουργικότητα του κράτους. Ανέφερα προηγουμένως ότι η ειρήνη και η σταθερότητα εξυπηρετούνται, όταν οι επιδιωκόμενες λύσεις στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο. Πρέπει η λύση να λαμβάνει υπόψη την αιτία που προκάλεσε το πρόβλημα και να τη θεραπεύει, να ανατρέπει τα δεδομένα που δημιούργησε η παρανομία της τουρκικής εισβολής και να μην στηρίζεται σε αυτά. Πρέπει η λύση να είναι λειτουργική και βιώσιμη, να οδηγεί στην επανένωση της Κύπρου και όχι να νομιμοποιεί τα τετελεσμένα και να επισφραγίζει, στην πράξη, τη διχοτόμησή της. Κάθε εγχείρημα, από όπου και αν προέρχεται, για επαναφορά διαδικασιών που βρίσκονται εκτός του πλαισίου αυτού, συγκρούεται με το περί δικαίου αίσθημα των Κυπρίων και δυναμιτίζει κάθε προοπτική για την επίτευξη λύσης. Είναι γι' αυτό που η επιμονή μας επικεντρώνεται στην εφαρμογή της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου και της διαδικασίας Γκαμπάρι, γιατί διασφαλίζουν τη δημιουργία μιας βάσης διαπραγματεύσεων που θα είναι το αποτέλεσμα σύγκλισης και συμφωνίας των δύο κοινοτήτων και όχι έξωθεν επεμβάσεων και παρεμβάσεων. Αξίζει, επίσης, να τονιστεί ότι τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό περιέχουν όλες εκείνες τις πρόνοιες που πρέπει να ληφθούν για την επίλυση όλων των πτυχών του προβλήματος. Προβλέπουν, δηλαδή, το σεβασμό της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, απαιτούν τον άμεσο τερματισμό της ξένης στρατιωτικής επέμβασης στην Κυπριακή Δημοκρατία, προτρέπουν την άμεση αποχώρηση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων από το νησί και την πλήρη αποστρατικοποίηση της Κύπρου, την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους υπό συνθήκες ασφαλείας και τη διασφάλιση της προστασίας όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον πληθυσμό της Κύπρου, τον τερματισμό προσπαθειών για αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού, καταδικάζουν την παράνομη ανακήρυξη της απόσχισης του κατεχόμενου μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας και καλούν όλα τα κράτη-μέλη του Οργανισμού να μην αναγνωρίσουν την αποσχιστική οντότητα, ούτε να την διευκολύνουν και να την βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο. ΙΧ Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80, η προσέγγιση μας βασίστηκε στο στόχο της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την προσδοκία ότι η ένταξη θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για επίλυση του προβλήματος και με την επανένωση της Κύπρου. Το επιτυχημένο μοντέλο της πορείας της Ευρώπης πρόσφερε την κατοχύρωση πως η ένταξη σε μία ομάδα κρατών, τα οποία σέβονται τις ίδιες με εμάς αρχές και αξίες, θα παρείχε την εγγύηση ότι η λύση -πέραν του ότι θα βασίζεται στις αρχές του διεθνούς δικαίου, στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και στις Συμφωνίες Κορυφής- πρέπει να ενσωματώνει, επίσης, τις αξίες και αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ενότητα της Ευρώπης στηρίχθηκε στις κοινές αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι κοινωνίες, επίσης, των κρατών- μελών χαρακτηρίζονται από πλουραλισμό, ανεκτικότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και όχι από διακρίσεις. Όσο αφορά τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτές εδράζονται στην υποχρέωση σεβασμού της εθνικής ταυτότητας και των θεμελιωδών και συνταγματικών δομών των κρατών-μελών, προβλέπουν την υπεροχή του κοινοτικού δικαίου έναντι του εθνικού και προβλέπουν και, τέλος, την καλόπιστη συνεργασία και την απαγόρευση της διάκρισης με βάση την εθνικότητα. Αυτές οι αξίες και αρχές αποτελούν τον πιο σημαντικό παράγοντα, ο οποίος θα καθορίσει τη βιωσιμότητα και τη λειτουργικότητα της λύσης του Κυπριακού για μια επανενωμένη Κύπρο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο παρέχει το απαραίτητο πολιτικό και νομικό πλαίσιο για την κατοχύρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών και εγγυάται την συνοχή και ενότητα του κράτους. Τα Ηνωμένα Έθνη συνεχίζουν, και πρέπει να συνεχίσουν, να έχουν τον πρωταρχικό ρόλο στις προσπάθειες για λύση, παράλληλα όμως πρέπει να διασφαλιστεί ότι η λύση που θα συμφωνηθεί θα συνάδει με τις αρχές, στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινοτικό κεκτημένο. Γι' αυτό και θα πρέπει να παρακολουθεί τις διεργασίες των διαπραγματεύσεων στενά, ούτως ώστε να διασφαλιστεί αυτή η συμβατότητα σε κάθε βήμα. Χ Η Κύπρος θα επανενωθεί αν επιμείνουμε στις αρχές που θέσαμε ευθύς εξαρχής, δηλαδή το σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και των ευρωπαϊκών αρχών και αξιών. Δεν υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς. Οι καιροί είναι πραγματικά χαλεποί και προβλέπεται ζοφερή από την άποψη ότι θα ασκηθούν πολλές πιέσεις για την επιβολή σεναρίων υπό τη δαμόκλειο σπάθη της διχοτόμησης. Χρειάζονται γι' αυτό αντοχές και μια στάση σθεναρή για την αντιμετώπιση της τουρκικής αδιαλλαξίας και όχι μόνο. Όπλο και ασπίδα μας, όπως πάντα, παραμένει το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Βαρύ το χρέος μας προς την ιστορία και ακόμα πιο βαρύ προς τις γενιές που θα μας ακολουθήσουν. Εμείς πρέπει να διασφαλίσουμε ότι την ακέραια Κύπρο που διατήρησαν οι πρόγονοί μας για χιλιετηρίδες θα την παραδώσουμε ακέραιη και ενωμένη στους δικούς μας απογόνους. Πηγή: http://www.proeuro.gr Η συναντηση των δυο ηγετων σηματοδοτει τις νεες προσπαθειες διαπραγματεύσεων για το Κυπριακο.
Την αποφασιστικότητά τους για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων εξέφρασαν ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου στην κοινή διακήρυξή τους, την οποία ανέγνωσε η ειδική αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο Λίζα Μπάτενχαϊμ, μετά την ολοκλήρωση της συνάντησής τους στη Λευκωσία.
Μετά το πέρας της συνάντησης η κα Μπάτενχαϊμ ανέγνωσε παρουσία των ηγετών των δύο κοινοτήτων το κοινό ανακοινωθέν. Οι δύο ηγέτες, είπε, είχαν σήμερα συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα. «Συμφώνησαν μεταξύ άλλων ότι το status quo είναι απαράδεκτο και ότι η παράτασή του θα έχει αρνητικές συνέπειες. Οι δύο ηγέτες εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να αρχίσουν διαπραγματεύσεις και να εστιάσουν στην επίτευξη αποτελεσμάτων. Οι ηγέτες θα επιδιώξουν να φθάσουν σε λύση το συντομότερο και θα προχωρήσουν σε δημοψηφίσματα» τόνισε η κα Μπάτενχαϊμ. Συνέντευξη Αναστασιάδη Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης θα δώσει αύριο, στις 20.45, συνέντευξη Τύπου στο Προεδρικό Μέγαρο. H συνέντευξη θα είναι διάρκειας μιάμισης ώρας. Προσχέδιο κοινής δήλωσης Οι κ.κ. Αναστασιάδης και Έρογλου είχαν την πρώτη τους συνάντηση σήμερα, υπό την αιγίδα της αποστολής των καλών υπηρεσιών του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε φιλικό και εγκάρδιο κλίμα και οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στο ότι: 1. Η παρούσα κατάσταση είναι απαράδεκτη και η παράτασή της θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους. Οι ηγέτες επιβεβαίωσαν ότι η διευθέτηση θα έχει θετική επίδραση σε ολόκληρη την περιοχή και πρωτίστως θα επωφελούνται οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι. Η διευθέτηση χαρακτηρίζεται από σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες, καθώς και στην ξεχωριστή ταυτότητα και την ακεραιότητα αμφοτέρων, διασφαλίζοντας το κοινό τους μέλλον σε μια ενωμένη Κύπρο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 2. Οι ηγέτες εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να επαναρχίσουν δομημένες διαπραγματεύσεις με τρόπο που να οδηγεί σε αποτελέσματα. Όλα τα άλυτα βασικά θέματα θα είναι στο τραπέζι και θα συζητηθούν αλληλένδετα. Οι ηγέτες θα έχουν ως στόχο να φθάσουν σε διευθέτηση το συντομότερο δυνατό και ακολούθως να πραγματοποιήσουν χωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. 3. Η διευθέτηση θα βασίζεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Η ενωμένη Κύπρος, ως μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα έχει μία και μόνη διεθνή νομική προσωπικότητα και μία και μόνη κυριαρχία, η οποία καθορίζεται ως η κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών δυνάμει του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ και η οποία προέρχεται εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Θα υπάρχει μία και μόνη κυπριακή ιθαγένεια, που θα ρυθμίζεται από την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Όλοι οι πολίτες της ενωμένης Κύπρου θα είναι ταυτόχρονα πολίτες είτε της ελληνοκυπριακής συνιστώσας πολιτείας είτε της τουρκοκυπριακής συνιστώσας πολιτείας. Αυτή η ιδιότητα θα είναι εσωτερική και θα συμπληρώνει, και δεν θα υποκαθιστά με οποιονδήποτε τρόπο, τη μία και μόνη κυπριακή ιθαγένεια. Οι εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, καθώς και θέματα που είναι σαφώς σχετικά με τις καθορισμένες αρμοδιότητές της, θα προσδιορίζονται από το σύνταγμα. Το Ομοσπονδιακό σύνταγμα θα προνοεί επίσης ότι το κατάλοιπο εξουσίας θα ασκείται από τις συνιστώσες πολιτείες. Οι συνιστώσες πολιτείες θα ασκούν πλήρως και οριστικά όλες τις εξουσίες τους, χωρίς παρεμβάσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Οι ομοσπονδιακοί νόμοι δεν θα παρεμβαίνουν στις νομοθεσίες των συνιστωσών πολιτειών που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των συνιστωσών πολιτειών και οι νομοθεσίες των συνιστωσών πολιτειών δεν θα παρεμβαίνουν στους ομοσπονδιακούς νόμους που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Οποιαδήποτε διαφορά σε σχέση με τα πιο πάνω θα εκδικάζεται τελεσίδικα από το Ομοσπονδιακό Ανώτατο Δικαστήριο. Καμία από τις δύο πλευρές μπορεί να διεκδικεί εξουσία ή δικαιοδοσία από την άλλη. 4. Η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα προκύψει από τη λύση μετά την έγκριση της διευθέτησης σε χωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θα αποτελείται από δύο συνιστώσες πολιτείες με ισότιμο καθεστώς. Η δικοινοτική, διζωνική φύση της ομοσπονδίας και οι αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η Ε.Ε. θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε όλη την επικράτεια. Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα αποτελεί τον ανώτατο νόμο της χώρας και θα δεσμεύει όλες τις εξουσίες της ομοσπονδίας και των αρχών των συνιστωσών πολιτειών. Η ένωση της ομοσπονδίας ή μέρους αυτής με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή η οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων θα απαγορεύεται. 5. Οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στην αρχή πως τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν όλα. 6. Οι διορισμένοι εκπρόσωποι έχουν πλήρη εξουσία να συζητούν οποιοδήποτε θέμα σε οποιαδήποτε στιγμή και πρέπει να απολαμβάνουν παράλληλη πρόσβαση σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τα ενδιαφερόμενα μέρη στη διαδικασία, όταν κρίνεται αναγκαίο. Οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων θα συναντώνται όσο συχνά κρίνεται απαραίτητο. Διατηρούν την απόλυτη εξουσία λήψης αποφάσεων. Μόνο μια συμφωνία στην οποία θα καταλήξουν ελεύθερα οι ηγέτες μπορεί να τεθεί σε χωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Οποιασδήποτε μορφής επιδιαιτησία αποκλείεται. 7. Οι πλευρές θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν θετικό κλίμα για να εξασφαλίσουν την επιτυχία των συνομιλιών. Δεσμεύονται να αποφύγουν την απόδοση ευθυνών ή οποιαδήποτε δημόσια αρνητικά σχόλια σχετικά με τις διαπραγματεύσεις. Είναι, επίσης, προσηλωμένοι στις προσπάθειες να εφαρμοστούν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα παράσχουν μια δυναμική ώθηση στην προοπτική για μια ενωμένη Κύπρο. Η τουρκική εισβολή του 1974 επέφερε μια χωρίς προηγούμενο καταστροφή και οδύνη στην Κύπρο και δημιούργησε σοβαρές αλλαγές και ανακατατάξεις στο μικρό της γεωγραφικό χώρο. Οι σημαντικότερες από τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής είναι οι εξής:
Κατάληψη έκτασης της Κύπρου Σαν αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής, ποσοστό 37% περίπου του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας καταλήφθηκε και κατέχεται από τα τουρκικά στρατεύματα. Το κατεχόμενο τμήμα του νησιού εκτείνεται από τα ανατολικά του Πύργου της Τηλλυρίας, περνά μέσα από τη Λευκωσία και καταλήγει στην Αμμόχωστο, βόρεια της Δερύνειας. Κατεχόμενοι οικισμοί Από τους 634 οικισμούς που καταγράφηκαν στην Απογραφή Πληθυσμού του 1960 οι 204, δηλαδή ποσοστό 32,2%, βρίσκονται σήμερα κάτω από τουρκική στρατιωτική κατοχή. Οι οικισμοί αυτοί ανήκουν διοικητικά στις επαρχίες της Κερύνειας, της Αμμοχώστου, της Λευκωσίας και της Λάρνακας. Ακτές Το συνολικό μήκος των ακτών της Κύπρου είναι 782 χμ. από τα οποία τα 403 χμ., δηλαδή το 51,5%, βρίσκονται υπό τουρκική κατοχή. Χλωρίδα Υπολογίζεται ότι κάπου 260 τετραγωνικά χιλιόμετρα κρατικών δασών καταστράφηκαν από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς. Η έκταση αυτή, που κυρίως βρίσκεται στα δάση του Τροόδους και της Πάφου, ήταν καλυμμένη με πεύκα και άλλους αυτοφυείς θάμνους. Υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν 50 περίπου χρόνια και θα ξοδευτούν μεγάλα χρηματικά ποσά μέχρι να επανέλθει η περιοχή στην προηγούμενη μορφή της. Πανίδα Το κυπριακό αγρινό, ενδημικό είδος της Κύπρου, δέχτηκε επίσης τις καταστρεπτικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής. Το ζώο αυτό ζει κυρίως στις περιοχές και κάηκαν εξαιτίας των τουρκικών βομβαρδισμών. Πριν την τουρκική εισβολή υπήρχαν κάπου 600 αγρινά, ενώ σήμερα έχουν περιοριστεί στα 100-150. Υδάτινοι πόροι Η τουρκική εισβολή και κατοχή μείωσε κατά 50% τους υπόγειους υδάτινους πόρους. Δύο από τους σημαντικότερους υδροφορείς της Κύπρου - της Δυτικής Μεσαορίας και των Ασβεστόλιθων του Πενταδακτύλου - βρίσκονται στην κατεχόμενη περιοχή. Επίσης οι σπουδαιότερες πηγές του νησιού -τα κεφαλόβρυσα της Κυθρέας, της Λαπήθου και του Καραβά - βρίσκονται στα κατεχόμενα εδάφη. Γεωργία Στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού βρίσκονται οι κήποι των εσπεριδοειδών της Μόρφου, τα καπνοπαραγωγικά χωριά της Καρπασίας, τα εσπεριδοειδή, οι ελιές και οι χαρουπιές της πεδιάδας της Κερύνειας και ο σιτοβολώνες της Μεσαορίας. Συγκεκριμένα στην κατεχόμενη περιοχή βρίσκονται:
Κτηνοτροφία Εξαιτίας της τουρκικής εισβολής χάθηκαν 45.000 χοίροι 200.000 αιγοπρόβατα, 10.000 αγελάδες και 1.400.000 πουλερικά που ανήκαν σε Ελληνοκυπρίους κτηνοτρόφους. Αλιεία Στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου βρίσκονται τα 19 από τα 31 αλιευτικά καταφύγια της Κύπρου που λειτουργούσαν το 1974. Βιομηχανία Στα εργοστάσια στις κατεχόμενες περιοχές προκλήθηκαν σημαντικές καταστροφές στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής. Υπολογίζεται ότι τα εργοστάσια αυτό απασχολούσαν το 32% του βιομηχανικού εργατικού δυναμικού και παρήγαν το 26% του βιομηχανικού προϊόντος. Τα είδη των βιομηχανιών που καταλήφθηκαν από τους Τούρκους είναι η τυροκομία - γαλακτοκομία, η αλευροποιία, η συσκευασία φρούτων, λαχανικών και χυμών, η αλλαντοποιία, η ελαιουργία, τα είδη ένδυσης και υπόδησης, η κατασκευή τούβλων και μωσαϊκών οι ζωοτροφές και πτηνοτροφές οι χαλυβοσωλήνες, η επεξεργασία ασβέστη, και πλαστικά είδη. Λόγω των τουρκικών βομβαρδισμών προκλήθηκαν καταστροφές στη βιομηχανική περιοχή της Λευκωσίας, στην οποία λειτουργούσαν 60 σύγχρονες βιομηχανικές μονάδες. Επίσης, άλλα 26 εργοστάσια που υπήρχαν κατά μήκος του δρόμου Λευκωσίας - Αμμοχώστου εγκαταλείφθηκαν. Τουρισμός Ο τουρισμός δέχτηκε σοβαρό πλήγμα με την κατάληψη των δύο σπουδαίων τουριστικών κέντρων της Κύπρου - της Αμμοχώστου και της Κερύνειας - τα οποία προσέλκυαν το 75% των τουριστών. Ορυκτά - μεταλλεία Η τουρκική εισβολή επηρέασε σημαντικά τον τομέα αυτό. Το 56% του ορυκτού πλούτου και το 43% των εξαγωγών μεταλλευμάτων προέρχονταν από τις κατεχόμενες περιοχές. Το σημαντικό μεταλλείο του Μαυροβουνίου και οι μεταλλευτικές εγκαταστάσεις του Ξερού και του Καραβοστασίου βρίσκονται υπό κατοχή. Εξάλλου τα λατομεία του Πενταδακτύλου, που αντιπροσώπευσαν το 100% σχεδόν των λατομικών εργασιών του νησιού βρίσκονται στο κατεχόμενο τμήμα. Συγκοινωνίες Οι συγκοινωνίες της Κύπρου - χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες - δέχτηκαν σοβαρό πλήγμα από την τουρκική εισβολή. Το 37% του οδικού δικτύου της Κύπρου βρίσκεται στις κατεχόμενες περιοχές. Επίσης το 25% των δημόσιων οχημάτων το 18% των λεωφορείων, το 9% των ταξί καθώς και μεγάλος αριθμός ιδιωτικών οχημάτων καταστράφηκαν ή εγκαταλείφθηκαν στο κατεχόμενο μέρος. Το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας βομβαρδίστηκε στη διάρκεια της εισβολής και σήμερα δε λειτουργεί. Το αεροδρόμιο αυτό δέχτηκε το 1973 κάπου 787.000 επιβάτες και 10,4 εκατομμύρια κιλά φορτίου. Η κυπριακή κυβέρνηση αναγκάστηκε να επενδύσει τεράστια ποσά χρημάτων για να κατασκευάσει νέο διεθνές αεροδρόμιο στη Λάρνακα. Λιμάνια Το κυριότερο λιμάνι της Κύπρου, η Αμμόχωστος, βρίσκεται στην κατεχόμενη περιοχή. Από το λιμάνι αυτό διεξαγόταν το 88% του εισαγωγικού και το 74% του εξαγωγικού εμπορίου της Κύπρου. Εμπόριο Ο σημαντικός τομέας του εμπορίου επηρεάστηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό. Ο τομέας αυτός εργοδοδοτούσε πριν από την εισβολή, κάπου 26.000 άτομα και συνεισέφερε 16% περίπου στο ακαθάριστο προϊόν. Υπολογίζεται ότι το 26% των εμπορικών μονάδων που απασχολούσαν το 36% του εργατικού δυναμικού του τομέα καταλήφτηκαν από τις δυνάμεις εισβολής. Υγεία Στον τομέα της υγείας, δύο από τα κυριότερα έξι νοσοκομεία της Κύπρου - της Αμμοχώστου και της Κερύνειας - καταλήφθηκαν. Επίσης 8 από τα 17 αγροτικά υγειονομικά κέντρα που λειτουργούσαν το 1974 βρίσκονται στην κατεχόμενη περιοχή. Εξάλλου, το Ψυχιατρικό Ίδρυμα, κοντά στη Λευκωσία, βομβαρδίστηκε ανελέητα και έπαθε σοβαρές ζημιές. Αρχαιότητες Ένας μεγάλος αριθμός σημαντικών αρχαιολογικών χώρων στις επαρχίες Αμμοχώστου, Κερύνειας και Λευκωσίας, βρίσκονται στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και είναι άγνωστη η σημερινή τους κατάσταση και ο τρόπος συντήρησής τους. Ανάμεσα στις αρχαιότητες αυτές είναι η αρχαία πόλη της Σαλαμίνας, άλλοι αρχαίοι συνοικισμοί, ιστορικά μοναστήρια και εκκλησίες, φημισμένα κάστρα όπως του Βουφαβέντο, του Αγίου Ιλαρίωνα και της Καντάρας, ανάκτορα, τάφοι, το αρχαίο καράβι της Κερύνειας, και πολλά άλλα αρχαιολογικά ευρήματα. Παιδεία Η παιδεία δέχτηκε βαρύ πλήγμα από την τουρκική εισβολή με την κατάληψη μεγάλου αριθμού σχολείων και την προσφυγοποίηση σημαντικού αριθμού εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα οι επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής στην παιδεία είχαν ως εξής:
Ειδικές σχολές: Υπολογίζεται ότι τα μισά περίπου των ειδικών σχολείων της Κύπρου (σχολή κωφαλάλων κλπ.), βρίσκονται στο κατεχόμενο τμήμα. Εργοδότηση Η πλήρης απασχόληση που υπήρχε πριν από την τουρκική εισβολή ανατράπηκε και το 40% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Κύπρου στερήθηκαν την εργοδότησή τους. Κάπου 64.000 άτομα που εργάζονταν στις κατεχόμενες περιοχές και άλλα 24.000 που βρίσκονταν κοντό στη διαχωριστική γραμμή υποχρεώθηκαν να ζητήσουν εργοδότηση στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Τούρκοι έποικοι Στα πλαίσια των προσπαθειών της Άγκυρας για αλλαγή της δημοσιογραφικής σύνθεσης του νησιού, μεταφέρθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι έποικοι από την ηπειρωτική Τουρκία. Εκτοπισμένοι Σαν αποτέλεσμα της κατοχής μεγάλου τμήματος της Κύπρου, κάπου 200.000 Ελληνοκύπριοι, εκτοπίστηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες. Εγκλωβισμένοι Η τουρκική εισβολή του 1974 απέκοψε στα χωριά τους 20.000 περίπου εγκλωβισμένους, Έλληνες και Μαρωνίτες. Όμως ένα μόλις χρόνο μετά την εισβολή, κατά τον Αύγουστο του 1975, έμειναν μόνο οι μισοί εγκλωβισμένοι, δηλαδή 9.000 Έλληνες και 1.000 Μαρωνίτες. Το 1979 έμειναν 2.140 εγκλωβισμένοι και στις 31-12-1985 απέμειναν στις κατεχόμενες περιοχές μόνο 1.058 εγκλωβισμένοι (726 Έλληνες και 332 Μαρωνίτες). Αγνοούμενοι Από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και σαν συνέπεια αυτής, 1.619 άτομα παραμένουν αγνοούμενα. Από αυτά 1.536 είναι Έλληνες Κύπριοι και 83 Ελλαδίτες. |
Κάθετη διαφωνία από το ΔΗΚΟ
Στο μεταξύ κάθετη φαίνεται να είναι η διαφωνία του ΔΗΚΟ, που συμμετέχει στην κυβέρνηση του προέδρου Αναστασιάδη στο συγκεκριμένο προσχέδιο. Η διαφορά του ΔΗΚΟ εντοπίζεται κυρίως στο σημείο της κυριαρχίας, η οποία βάσει του τελευταίου προσχεδίου, θα προέρχεται από δύο «εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους» καθώς και στην αναφορά ότι «το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη Κυπριακή ομοσπονδία θα αποτελείται από δυο συνιστώντα ίσα κράτη». Ακόμη το ΔΗΚΟ φαίνεται πως θα ήθελε στο Κοινό Ανακοινωθέν, πρόνοιες που αφορούν την ασφάλεια αλλά και αναφορές που θα αποκλείουν την διατήρηση των εγγυήσεων όπως αυτές προβλέπονται στη Συνθήκη του 1960. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, περιορίστηκε να δηλώσει: «θα επαναλάβω μία πάγια, καθαρή θέση του ΔΗΚΟ: αναμένουμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τηρήσει τις προγραμματικές του θέσεις έναντι του ΔΗΚΟ και έναντι του κυπριακού λαού». Εξάλλου, σε ερώτηση για την συνάντηση του προέδρου Αναστασιάδη με τον τέως πρόεδρο του ΔΗΚΟ, Μάριο Καρογιάν, ο κ. Παπαδόπουλος απάντησε: «δεν θέλω να προβώ σε οποιαδήποτε ερμηνεία, νομίζω ότι μόνο ο κ. Αναστασιάδης μπορεί ν' απαντήσει αυτή την ερώτηση». 4/2/2014 Κυπριακό διάβημα Η κυπριακή κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα αντέδρασαν έντονα στις δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν ότι οι συνομιλίες στο Κυπριακό διακόπηκαν λόγω των προεδρικών εκλογών και της οικονομικής κρίσης. Αντιδράσεις προκάλεσε και η αναφορά του σε ελληνοκυπριακή κοινότητα. Ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης δήλωσε ότι έδωσε οδηγίες να γίνει διάβημα για τον ισχυρισμό του κ. Μπαν Κι Μουν ότι οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού διακόπηκαν λόγω των προεδρικών εκλογών του περασμένου Φεβρουαρίου. Κάτι που δεν ισχύει, τόνισε, αφού οι συνομιλίες διακόπηκαν τον Ιούλιο του 2012 από τον Ντερβίς Έρογλου λόγω της ανάληψης της προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυπριακή Δημοκρατία. Το διάβημα, πρόσθεσε ο κ. Κασουλίδης, γίνεται και για την αναφορά σε εκλογές στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Ο Κύπριος υπουργός διερωτήθηκε πόσα χρόνια θητεία χρειάζεται ένας γενικός γραμματέας για να γνωρίζει ποια είναι τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ. ΡΩΣΣΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟΗ Μόσχα είναι αντίθετη σε οποιεσδήποτε προθεσμίες και οποιεσδήποτε συνταγές διακανονισμού στις διακοινοτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Αυτό δήλωσε ο εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Alexander Lukashevich.
«Είναι σημαντικό να επιτευχθούν ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για τις συνομιλίες, οι οποίες όπως πιστεύει η Μόσχα πρέπει να είναι ελεύθερες από οποιαδήποτε εξωτερική πίεση ή απόπειρες να επιβληθούν προθεσμίες, ή συνταγές διακανονισμού» αναφέρει η δήλωση του Λουκασέβιτς. Επισημαίνει ακόμη ότι το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τους εταίρους του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη για το ζήτημα. Η ρωσική διπλωματία ελπίζει ότι κατά τη διάρκεια του διαλόγου που θα αρχίσει, τα δύο μέρη θα έχουν στόχο να επιτευχθεί ολοκληρωτική, δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του κυπριακού ζητήματος με βάση των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας και των συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979. Επιπλέον, το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών τονίζει ότι υπάρχει η βεβαιότητα πως μία βιώσιμη επίλυση στην Κύπρο είναι πιθανή, μόνον υπό τον όρο ότι θα επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. η θεση μασ για το κυπριακο προβλημαΟ τερματισμός της τουρκικής κατοχής και η εξεύρεση συνολικής και συμπεφωνημένης λύσης του κυπριακού προβλήματος, επί τη βάση των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και της ιδιότητας της Κύπρου ως Κράτους Μέλους της ΕΕ, πρέπει να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της εκάστοτε Κυπριακής Κυβέρνησης.
Η νέα Κυβέρνηση θέλοντας να θέσει ένα τέλος στις ατέρμονες συζητήσεις για επίλυση του Κυπριακού προβλήματος δεν θα επιδιώξει με κανένα τρόπο επανάληψη ενός διαλόγου χάριν του διαλόγου και χάριν μιας πρόσκαιρης δήθεν επιτυχίας ότι επαναρχίζουν οι συνομιλίες. Όταν αμφισβητούνται βασικές αρχές που διέπουν τη μορφή μιας δίκαιας και βιώσιμης της λύσης, όταν η Τουρκία δια στόματος του πρωθυπουργού της Ερτογάν δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει η λέξη Κύπρος τότε είναι αδιανόητο να πιστεύει κανείς ότι ένας διάλογος, από αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε ποτέ να αποδώσει. Για την δημιουργία όλου αυτού του αρνητικό σκηνικού μερίδιον ευθύνης φέρει δυστυχώς και η δική μας πλευρά. Όταν ακόμη μέχρι και σήμερα η Τουρκία καταφέρνει να περνά το μήνυμα ότι το Κυπριακό πρόβλημα είναι μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής Κοινότητας αρνούμενη οποιαδήποτε ανάμιξη ή ευθύνη στο διαίρεση της πατρίδας μας τότε κατά την άποψιν μας αυτό αυτό δεν είναι πρόοδος είναι διολίσθηση. Η ουσία του Κυπριακού προβλήματος είναι η εισβολή και η κατοχή του 38% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα Τούρκικα στρατεύματα και έτσι πρέπει πάντοτε να αντιμετωπίζεται. Αφού ηγέτης των κατεχόμενων δεν είναι παρά πιόνι της Τούρκικης Κυβέρνησης, τότε και εμείς αναλόγως του προσδίδουμε την προβολή που του αξίζει. Η επίλυση του Κυπριακού όταν η Τουρκία θελήση να το λύση είναι απλή και δεν έχει να κάνει με καμία από τις προτάσεις των δύο πλευρών που απλός ροκανίζουν τον χρόνο. Η πραγματική λύση δεν είναι άλλη από την επανένταξη των Τουρκοκυπρίων στο αναγνωρισμένο Κυπριακό Κράτος μέλος της Ε.Ε. Με ένα ποσοστό γύρω στο 23% που έχουν σήμερα οι Τουρκοκύπριοι θα είναι ο ρυθμιστής σε όλες τις Προεδρικές αναμετρήσεις, και οι ψήφοι των Τουρκοκύπριων βουλευτών που θα εκλέγονται θα ρυθμίζουν τις περισσότερες αποφάσεις του νέου Κυπριακού Κοινοβουλίου. Με αυτή την λύση όλες οι πτυχές του Κυπριακού προβλήματος αυτόματα λύνονται και όλοι οι πρόσφυγες επιστρέφουν στα σπίτια τους και επανακτούν τις περιουσίες τους. Είναι μία λύση η οποία προστατεύει τα συμφέροντα όλων των πολιτών του Νησιού μας , μία λύση που δεν καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα κανενός και είναι πιστή σε όλες τις Αρχές ενός Δημοκρατικού Πολιτεύματος... |